۱۳۸۹ فروردین ۸, یکشنبه
آی پد به چه درد می خورد؟
کمتر از یک هفته به عرضه آی پد، محصول تازه شرکت اپل مانده و مهمترین سوال همچنان این است که این دستگاه یا ابزارک تازه به چه درد می خورد؟ با دیدن توضیحات اپل و تصاویر و فیلمهایی که در این باره وجود دارد عجیب نیست که خیلی ها آن را به یک آی فون بزرگ تشبیه می کنند و نتیجه می گیرند که شاید آی فون فعلی شان همان کار را می کند و نیازی به آی پد ندارند. بحثی نیست که سیستم عامل آی پد، همان سیستم عامل آی فون است و در حال حاضر تجربه ای از برنامه های ویژه آی پد نداریم. اما اندازه نمایشگر و قدرت پردازنده آی پد، آنرا بشدت از سلف خود متمایز می کند. آنچه کاربران عادی آنرا صرفا تفاوت اندازه می بینند برای سازندگان نرم افزار (App)، خصوصا سازندگان بازی های رایانه ای، تولید کنندگان سرگرمی های ویدیویی (فیلم، سریال و موسیقی) و ناشران روزنامه، مجله و کتاب انقلاب محسوب می شود. سرعت فوق العاده زیاد آی پد - آنطور که تجربه کرده ها می گویند - همراه باتری قوی و اندازه نمایشگر بزرگش آنرا به یکی از جذاب ترین قالب ها برای بازی های رایانه ای بدل کرده و بی دلیل نیست اگر بسیاری از تولیدکنندگان آنها برای عرضه بازی هایشان روی آی پد، هفته هاست مشغولند.
تجربه خواندن و فیلم دیدن هم روی آی پد با آی فون قابل مقایسه نیست. اگرچه آی فون قابل قبول ترین تجربه از این دست را در مقایسه با بقیه تلفن ها امکان پذیر ساخت و هنوز بعد سه سال یکه تاز این میدان است، اما خواندن متن و مرور سایت های اینترنتی یا دیدن فیلم روی آن همچنان برای مقاطع کوتاه جذاب است و در دراز مدت چشم را خسته می کند.
اما مشخصه های مهم دیگری در آی فون وجود دارند که می توانند به عامل موفقیت آی پد بدل شوند. یکی از مهمترین آنها سهولت استفاده از آن است. به قول استیو وازنیاک سال هاست همه دنبال سهولت استفاده از رایانه ها هستند و اپل با آی پد آن را عملی کرده است. الان افراد مسنی که با رایانه ها میانه خوبی ندارند خواهند توانست بسیاری از نیازهایشان را با آی پد برطرف کنند بدون آنکه نیازی به آموزش داشته باشند.
اینجا از این سوال می گذرم که آیا آی پد آغازگر نسل تازه ای از رایانه ها خواهد شد یا نه؟ و به همان سوال اول بر می گردم که اصلا به چه درد می خورد؟ آیا من آی پد خواهم خرید؟ راستش را بخواهید نه! یعنی الان نمی خرم. اما نه به این دلیل که آی فون کار آی پد را انجام می دهد و نه حتی به این دلیل که آی پد به درد من نمی خورد. راستش اتفاقا در حال حاضر بسیاری از کارهای روزانه ای را که با آی فون یا مک بوکم انجام می دهم با آی پد راحت تر انجام می دادم. برای مرور اینترنت با آی پد آسان تر می شود کار کرد، یوتیوب دیدن و فیلم تماشا کردن با آی پد لذت بخش تر می بود. نشان دادن عکس ها روی آی پد جذاب تر خواهد بود. ایمیل چک کردن و جواب دادن قطعا روی آی پد آسان تر است. تقریبا ۸۰ درصد کارهایی که روزانه همه ما به طور عادی با رایانه های فعلی روی مبل یا روی زمین یا سر میز انجام می دهیم با سرعت و لذت بیشتر روی آی پد عملی است. اما آنچه در حال حاضر مانع خرید آی پد می شود مولتی تسک (امکان اجرای همزمان برنامه ها) نبودن آن نیست بلکه صرفا عدم تعبیه دوربین روی آن است. شخصا از اسکایپ زیاد استفاده می کنم و چون مطمئنم که قطعا در آینده دوربینی هم روی آی پد تعبیه خواهد شد فعلا صبر می کنم.
بسیاری از منتقدان که مولتی تسک نبودن را نقطعه ضعف آی پد معرفی می کنند این نکته ساده را فراموش می کنند که حدود ۷۵ میلیون خریدار آی فون و آی پاد تاچ مشغول استفاده از دستگاه هایی هستند که مولتی تسک نیستند! هرچند نباید فراموش کرد که اغلب برنامه های اصلی آی فون، آی پاد تاچ یا آی پد عملا مولتی تسک هستند و صرفا برنامه هایی که بعدا روی آن نصب می شوند از این امکان استفاده نمی کنند. سرعت بالای آی پد و آی فون این امکان را می دهد که اساسا این مسئله فراموش شود و به عنوان مشکل برای کاربران این دستگاه ها مطرح نشود. خصوصا اگر طراح برنامه توانسته باشد با قراردادن امکان سپردن آخرین وضعیت به حافظه، اساسا مشکل را حل کرده باشد و با اجرای مجدد، برنامه به همان شرایطی برگردد که هنگام خروج در آن قرار داشت.
با این حال شاید مهمترین ضعف یا بهتر بگویم خصلت محیط آی فون یا‌آی پد این باشد که برای کسب محتوی باید از روشی که اپل برای کاربر در نظر گرفته، استفاده کرد. کتاب را از آی بوک استور خرید، برنامه های را از اپ استور تهیه کرد و فیلم و موسیقی را از آی تیونز. اگر تصور کنید می توان با آی پد فیلمی را دانلود کرده و تماشا کنید کور خوانده اید! باید اول آن را روی کامپیوتر عادی تان پیاده کنید بعد اگر فرمتش مناسب نیست با برنامه های مبدل فورمتش را تغییر دهید و بعد به خورد آی تیونز بدهید و سپس با سینک کردن آی پد آن را وارد دستگاهتان کنید. پروسه ای که چندان هیجان انگیز به نظر نمی رسد. ولی خب، مگر دانلود فیلم غیرقانونی نیست؟ اپل سال هاست می خواهد به تولید کنندگان محتوی بقبولاند که می توان از فروش و عرضه آنها در اینترنت سود برد و با تعبیه این سیستم بسته موفق شده نه تنها آنها را به فروش محصولاتشان روی اینترنت راضی کند بلکه خود را به بزرگترین فروشگاه عرضه موسیقی در جهان بدل کند.
آی پد حداقل تا وقتی نیامده و همه پتانسیل هایش را رو نکرده دستگاهی است که جایگزین رایانه اصلی در خانه و یا آی فون نمی شود. بلکه دستگاه سومی است که در اتاق نشیمن یا در سفر یا در ماشین برای - اغلب - مصرف (consume) محتوی استفاده می شود. آنچه آی فون را از تلفنی متفاوت به یک دستگاه انقلابی بدل کرد، ده ها هزار برنامه ای بود که برایش ساخته شد تا عادات کاربران را در استفاده از اینترنت، تلفن و رایانه تغییر دهد. این فرمول برای آی پد هم صادق است و برنامه هایی که برای آن ساخته شوند می توانند اساسا روش و عادات ما را نه تنها فقط در استفاده از آن بلکه در استفاده از دیگر وسایل - نظیر رایانه، آی فون، تلویزیون و ... - تغییر دهد.
حل مشکل باتری و اجرای همزمان برنامه ها (Multitasking) در آی فون
یکی از مشکلات کاربران آی فون، خصوصا اونایی که زیاد ازش استفاده می کنند مصرف باتری است. برای من که همه اش با آی فون مشغولم معمولا روزی دوبار باید شارژش کنم. مشکل دیگه هم البته نه برای من، ولی برای بعضی ها عدم امکان اجرای همزمان برنامه ها (برنامه های فرعی) است. امروز در نیوزویک مطلبی بود راجع به آی پد در مصاحبه با استیو وازنیاک (از بنیانگذاران اپل) که راه حل خودش رو برای این دو تا مشکل شرح داده بود ...
خیلی به خودتون فشار نیارین، راه حلش آسونه و کمی پر هزینه! باید یک آی فون دوم خرید!!
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)